Met Noordje naar het Museum: Expositie W139

2 jul 2024

Kunst in het Centraal Station

Voordat we naar de expositie in W139 gingen kwamen we langs een kunstwerk in de drukke hal van het Centraal Station bij de metro. Hier ontdekten wij Jennifer T, een in Nederland geboren multidisciplinaire kunstenaar van Engels, Indonesische afkomst.

Met z’n allen hebben we opgenoemd wat we zagen! En dat was veel; omgekeerde mensen, boten, kruizen etc. Op de vraag waar het van gemaakt was zijn wij heel dichtbij gaan kijken. Wat bleek; het waren honderden, duizenden nee miljoenen tulpenblaadjes die naast elkaar een werk hebben gevormd. Er is een foto van gemaakt en kijk hier een werk van tulpenblaadjes. Iets typisch Nederlands.

We waren blij verrast! ‘Hé kijk daar eens’, zei Cecilia, nog een werk van dezelfde kunstenaar. Ga zelf maar eens kijken, als je weer eens op CS bent.

Onder de grond

Nu gingen we naar de fietshal, verder onder de grond. Ja Noordje komt zelfs onder de grond. Daar zagen we een heel bijzonder werk. We probeerden eerst te kijken wat we zagen, oeps dat was wel heeeeel abstract.

Daarna las de docent het voor en opeens zagen we het. Dit verhaal werd een leuk raad spel.

Helemaal links staat een laborant voorovergebogen door een microscoop te kijken. Rechts van hem ligt een ziek kind dat medicijnen nodig heeft. Boven het kindje is een schip op zee zichtbaar dat medicinale planten uit de tropen aanvoert. Rechts van het midden is een tijger in de jungle te zien.

Jaa de tijger was geraden, maar Liz vond het meer op een sabeltandtijger lijken, kijk daarboven zitten zijn tanden! Wel ja nog leuker eigenlijk.

Deze kunstenaar heet Lex Horn en hij gebruikt hier Sgraffito, dat is een oude Italiaanse techniek voor monumentale wandkunst.

Lex Horn heeft er nog een gemaakt en daar hebben we ook het raadspel gedaan.

Helemaal linksonder is een meisje te zien. Zij is onder een fiets of kar terechtgekomen en ligt op straat met gespreide armen en benen. Twee omstanders verlenen hulp en proberen haar onder de fiets of kar vandaan te halen. Rechts komt een vrouw aangesneld om te zien hoe het met het meisje gaat.

Ja nu zijn we geoefend en iedereen ziet alles tot leven komen. Ondertussen zijn er twee Noordje- kinderen door hun moeder gebracht, ze hadden geluk, door het afbellen van twee andere kinderen, konden zij mee.

Nu gaan we de drukke stad in. Maar Noordje is niet anders gewend, boven de grond, onder de grond, wij gaan op zoek naar kunst en die vinden we overal.

Bewegende kunst

Stekeltjeshaar

De kinderen van Noordje weten heel goed dat je een kunstwerk niet mag aanraken! Maar hier bij W139 is alles anders en we mochten gaan liggen in de hangmat van Karin Iturralde Nurnberg. Raf vond het heerlijk, ondertussen luisterde hij naar een interview met een fruitvlieg. Toen we Raf een duwtje gaven, zagen we opeens alles bewegen! Je zou er heel rustig van moeten worden, nou dat werden we zeker, want in de stad is het altijd druk.

Bij onderstaand werk van Marnix van Uum, heeft iedereen een tekening uitgekozen die hij of zij mooi vond. Georgina sprak over kleuren, vormen maar ook over het grappige stekeltjeshaar. Wie zou die man zijn?

 

Fantasiedier van Esraa Elfeky

Dit ‘beest’ is van Esraa Elfeky, zij woont in Cairo Egypte, vroeger was de woestijn een zee waar allemaal dieren woonden. Esraa Elfeky heeft een fantasiedier nagemaakt. Iedereen vond dit een interessant beest en er is met veel plezier nagetekend.

Leperello

Afra Eisma en Marnix Uum hebben samengewerkt en uit de tekeningen van Marnix kwam een animatie film en uit de getufte werken kwamen heerlijke kleden waar je op mocht liggen. Heerlijk hoor zo genieten in een kunstruimte.

Na de lunch zijn we ons warm gaan maken met het vertellen van verhalen aan elkaar. Georgina en Emirhan hadden de vertelstok opgepakt en vertelde ons een zelfverzonnen verhaal, waar we om moesten lachen en die spannend was…
Nu gaan we beginnen met de workshop, de lunch nog net achter onze kiezen.

De opdracht is: bedenk een verhaal, maak een verhaal uitgaande van de kunstwerken die we gezien hebben. Plak eerst je gekozen kunstwerk op en ga daarna door met scene een etc.

Zo ontstonden prachtige leporello’s die iedereen heel graag aan het einde mee naar huis wilden nemen. Alle leporello’s van de kinderen waren een lust voor het oog.

Uiteraard was er tijd en ruimte zodat iedereen op z’n Noordjes kon: Zien Doen en Laten Zien: Het verhaal werd gepresenteerd en er werd verteld hoe het verliep.

Deze dag was niet mogelijk geweest zonder  onze Noordje-vrijwilligers! Dank Miek, Hugo en Ellie voor jullie begeleiding.

Hartelijk dank ook aan @W139 voor het eerder opengaan speciaal voor Noordje!

Verslag: Nynke Deinema

0 reacties

Pin It on Pinterest

Share This